Ovacık’ta
unutulan yada unutulmak üzere olan el sanatlarından başta “İp Bükme” ve
bununla ilgili işler yer almaktadır. İp bükümünde çıkrık denilen bir
alet kullanılırdı. Koyun yünü ve keçi tiftikleri mengere denilen bir
aletle ip haline getirilmekte idi. Elde edilen bu iplerin bir bölümü ile
çorap örülmekte idi. Yörede el sanatları ile ilgili ikinci unsur ise
kilim tezgahlarında çul kilim ve çuval dokumaktır. Bu el sanatları az da
olsa Ovacık ve köylerinde yaşatılmaktadır.
Ovacık’ta
orman ve ormana dayalı el sanatları konusunda ve taş işlemeciliğinde
dikkate değer ürünler görülmektedir. Bunlar; övendire, döven, tırmık,
yaba, diren, anadut, masa, sandalye, sepet gibi ağaç işleri malzemeleri
ile mezar taşı, el değirmeni taşı, kösüre gibi taş ham maddeli el işleri
ürünleridir. Ancak taş işlemeciliği sanatı önemini tamamen kaybetmiş
durumdadır.
Eflani’de
el sanatlarının üretilen ürünler açısından üç unsuru vardır. Öncelikle
belirtmek gerekirse yörede bunların hepside günümüzde işlevini
kaybetmişlerdir. Eflani’de el sanatlarının birinci unsuru “Cember”
denilen mahalli başörtüsüdür. Bunlar evlerdeki tezgahlarda
dokunmaktadır. Yöresel başörtüsü olarak kullanılan çember günümüzde ev
dekorlarında masa örtüsü, gömlek, süsleme kumaşı olarak da
kullanılmaktadır. İkinci unsur, özel olarak örülen çoraplardır. Üçüncü
unsur, “Dokurcun” adı verilen kadınların entari yerine giydikleri
giysidir.
Yenice’de
de el sanatları folklora konu olmuştur. Şöyleki; bundan 30-40 yıl
öncesinde Yenice köylerinde “Düzen” adı verilen dokuma tezgahlarında
keten ipliğinden dokunan göynekler (Keten Gömleği) yine kadınların
giydikleri, sırma işlemeli ve belden kuşakla bağlanan “Kutnu Entariler”
yörenin simgesel kıyafetleri arasında yer almaktadır. Ayrıca Yenice
İlçesinde bastonculuk ve şimşir kaşık yapımı devam etmektedir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder